Categorieën
Column Verhaal Wielrennen

Ten Dam in het geel

Ten Dam en zijn plezier in het slopen

“Ik ben goed.” dixit Laurens ten Dam.

Ik heb het hem vaker horen zeggen. Inmiddels 36, maar meer dan ooit heeft Laurens ten Dam niets te verliezen. In tegenstelling tot andere profs heeft hij de ware truc van het wielrennen ontdekt en deze zich volledig eigen gemaakt: hij heeft plezier in het fietsen. Geen turbodijen, geen punchersraket in de reet, maar een wil die sterker is dan ijzer. Hij knecht en sloopt en doet dat met een glimlach.

 

Ten Dam en het moment

In het hoofd kijken van iemand die ik nooit heb gesproken, is een lastige bezigheid. Toch heb ik het gevoel dat ik Lau ken. Ik denk dat veel mensen met mij dat gevoel hebben. Sinds de Tour de France van 2013, ook wel de Tour van Bau & Lau, is hij de boy next door geworden, de sympathieke zwager, de bier uitdelende barbecue-man in het park. Hij staat open, in het moment, hij is mindful, ook al zal die term hem zijn reet roesten. Eerst een avontuurtje richting Californië, later redacteur worden van het leuke blad Bicycling en dan ook nog eens de meesterknecht uithangen voor Giro-winnaar Tom Dumoulin: LtD doet het allemaal.

 

Ten Dam in het geel

Zojuist las ik de volgende zinnen uit dit interview met de NOS:

“Wie weet zit ik zaterdag of zondag mee en laat het peloton ons rijden. Als ik dan de kortst geklasseerde renner ben, sta je zo in het geel.”

Stel je voor dat Robert Gesink dit had gezegd. Of Janez Brajkoviç. Iedereen zou het keiharde lulkoek vinden en het verwijzen naar het Rijk der Tourfabeltjes. (Het Rijk waar Tyler H. op 23 juli 2003 ‘gewoon een goede dag’ zou hebben gehad. Daarheen.) Bovendien zouden alle meesterknechten bovenop je achterwiel gaan zitten. Maar deze woorden zijn van Laurens ten Dam, de man die plezier heeft in zijn vak. In het moment, niet denkend aan alles dat hij toch niet meer kan veranderen of dat wat hem nog in de weg kán gaan staan. Le Maillot Jaune, het kan. En ik geloof ‘m.

Zoals hij al zei: “Ik ben goed.” En anders zal het ‘m zijn reet roesten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Copyright © 2024 Jos Mans